Σε πολλά μέρη της γης αυτές τις μέρες διαδηλώνουν και συγκεντρώνονται σε ομάδες που δραστηριοποιούνται σε πολιτιστικές εκδηλώσεις αλλά και ενημέρωση σχετικά με την ορατή πλέον ανάγκη να σταματήσει η μόλυνση του πλανήτη στα επίπεδα που την έχουν φτάσει η εκβιομηχάνιση και η κατασπατάληση των ενεργειακών πόρων.
Δεν είναι τυχαίο που ο κόσμος έχει βγει στους δρόμους μετά από ένα καλοκαίρι που έπληξε με καταστροφικές πυρκαγιές τον πλανήτη σε σημείο που ήταν ορατές από τους δορυφόρους. Λιγότερα δάση ίσον μεγαλύτερες πλημμύρες, κι αυτό το νιώθουν στο πετσί τους το χειμώνα οι κάτοικοι συγκεκριμένων περιοχών που βλέπουν όχι μόνο τις περιουσίες τους να θάβονται στις λάσπες, αλλά και να παρασύρονται οι ίδιοι και να κινδυνεύουν από τα ορμητικά νερά των χειμάρρων.
Αν και αυτά θα μπορούσε να πει κάποιος ίσως να συμβαίνουν στις υποανάπτυκτες χώρες ή σε περιοχές που δεν υπάρχει συγκεντρωμένος ο πληθυσμός της γης, δυστυχώς στις πόλεις οι συνθήκες είναι χειρότερες, καθώς οι κάτοικοι των πόλεων ζουν σε συνθήκες ανθυγιεινές λόγω του καυσαερίου που προκαλεί καθημερινούς πονοκεφάλους, ζάλη, κόπωση και ναυτία σε σχεδόν όλο τον πληθυσμό που κατοικεί και εργάζεται μέσα σ' αυτές.
Χαρακτηριστική (αν και όχι αναμενόμενη για την Ελλάδα που είναι μία χώρα με αρκετά υψηλό βιοτικό επίπεδο) είναι η φράση νέων μητέρων που αναρωτιούνται "σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας;¨ αντιλαμβανόμενες τα προβλήματα που δημιουργούνται από την εισπνοή τοξικών ή βλαβερών ουσιών από τους οργανισμούς που δεν έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους και συνεπώς την άμυνά τους.
Φέρουμε βαρύ το φορτίο της ευθύνης λοιπόν για τις επόμενες γενιές, όχι μόνο για τη δική μας. Ισως κι αυτός να είναι ένας πρόσθετος λόγος να δραστηριοποιηθούμε προτού γίνει η κατάσταση στη χώρα μας, αλλά και αλλού, όχι μη αναστρέψιμη, αλλά σίγουρα μη λειτουργική και αργότερα επικίνδυνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου