Με αφορμή κάποια νεόκτιστα κτίρια στην πόλη της Θεσσαλονίκης, τα οποία αποτέλεσαν αντικείμενο σχολιασμού και μερικές φορές κριτικής από τους δημότες της πόλης μας, αλλά και λόγω της δικής μου ενασχόλησης με το design γενικότερα, παρατήρησα τις κατασκευές στα κτίρια των σύγχρονων αρχιτεκτόνων μελετώντας τις επιρροές που δέχθηκαν τα τελευταία χρόνια από πρόσφατους δημιουργούς και που αφορούν περισσότερο το αστικό τοπίο.
Πολλές φορές έχουμε ακούσει να λένε για τα μοντέρνα κτίρια, ότι παρόλο που είναι χτισμένα με όλους τους κανόνες της σύγχρονης αισθητικής και με όλους τους λειτουργικούς χώρους και επεμβάσεις οικολογικές, ότι δεν είναι όμορφα, ότι δεν εναρμονίζονται με το περιβάλλον τους.
Στη Θεσσαλονίκη έχει πρόσφατα κτιστεί το Μέγαρο Μουσικής και το νέο Δημαρχείο και αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσε να είναι εξωτερικά ένα κτίριο ώστε να αρέσει στους Θεσσαλονικείς συγκεκριμένα, που να μην τους ξενίζει και να είναι ταυτόχρονα τόσο σύγχρονο που θα κάνει κάθε επισκέπτη της πόλης να παραδεχθεί ότι η πόλη έχει αναβαθμιστεί τουλάχιστον ως προς την εμφάνισή της.
Ε, λοιπόν ένα φωτεινό παράδειγμα συγκερασμού των εποχών, που κατά την ταπεινή μου άποψη, θα κάνει και τους πιο απαιτητικούς να αλλάξουν άποψη είναι η Νέα Πτέρυγα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Το ΜΚΤ στεγάζεται σε δύο ξεχωριστά κτίρια, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους εσωτερικά: στο Κεντρικό Κτίριο βρίσκονται οι αίθουσες των μόνιμων συλλογών και η Νέα Πτέρυγα του μουσείου, ενώ στο Μέγαρο Σταθάτου φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις.
Πολλές φορές έχουμε ακούσει να λένε για τα μοντέρνα κτίρια, ότι παρόλο που είναι χτισμένα με όλους τους κανόνες της σύγχρονης αισθητικής και με όλους τους λειτουργικούς χώρους και επεμβάσεις οικολογικές, ότι δεν είναι όμορφα, ότι δεν εναρμονίζονται με το περιβάλλον τους.
Στη Θεσσαλονίκη έχει πρόσφατα κτιστεί το Μέγαρο Μουσικής και το νέο Δημαρχείο και αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσε να είναι εξωτερικά ένα κτίριο ώστε να αρέσει στους Θεσσαλονικείς συγκεκριμένα, που να μην τους ξενίζει και να είναι ταυτόχρονα τόσο σύγχρονο που θα κάνει κάθε επισκέπτη της πόλης να παραδεχθεί ότι η πόλη έχει αναβαθμιστεί τουλάχιστον ως προς την εμφάνισή της.
Ε, λοιπόν ένα φωτεινό παράδειγμα συγκερασμού των εποχών, που κατά την ταπεινή μου άποψη, θα κάνει και τους πιο απαιτητικούς να αλλάξουν άποψη είναι η Νέα Πτέρυγα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Το ΜΚΤ στεγάζεται σε δύο ξεχωριστά κτίρια, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους εσωτερικά: στο Κεντρικό Κτίριο βρίσκονται οι αίθουσες των μόνιμων συλλογών και η Νέα Πτέρυγα του μουσείου, ενώ στο Μέγαρο Σταθάτου φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις.
Παρατηρούμε ότι το Μέγαρο Σταθάτου μοιάζει με τα περισσότερα μέγαρα στα οποία έχει συνηθίσει το μάτι του Έλληνα και παραπέμπει στον αρχαίο ελληνικό πνεύμα.
Αντίθετα η Νέα Πτέρυγα έχει στοιχεία σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Το κτίριο είναι καλυμένο με λευκό μάρμαρο και δεν ξεχωρίζει "σαν τη μύγα μες στο γάλα" ανάμεσα στις ανοιχτόχρωμες κατοικίες μας παραπέμποντας στην κλασική αρχαιότητα, ενώ οι μεγάλες επιφάνειες των τοίχων είναι γυάλινες, όπως στους ουρανοξύστες και στα περισσότερα μοντέρνα κτίρια. Το γεγονός ότι τα τζάμια βρίσκονται ελαφρά πιο μέσα σε σχέση με την είσοδο δίνει βάθος και τρισδιάστατη όψη κάνοντάς το να μοιάζει περισσότερο με τεράστιο γλυπτό του κυβισμού παρά ένα κομμάτι μπετόν.
Αγαπητοί μου αναγνώστες, το μόνο που κάνει τον αρχιτέκτονα να μη σχεδιάσει ένα παρόμοιο κτίριο είναι το οικονομικό θέμα, καθώς όλοι θα αναρωτηθούν "ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;". Πράγματι, σε τι φταίει ο δυστυχής αρχιτέκτονας, που έχει την τύχη ή ατυχία, αφού έκανε τεράστια προσπάθεια να καμφθούν οι δυσκολίες και οι περιορισμοί, στο τέλος να ακούσει αντί για ευχαριστώ -τη δικαιολογημένη από μια άποψη- γκρίνια των φορολογούμενων και ταλαιπωρημένων πολιτών; Εάν θέλουμε να έχουμε όμορφα οικοδομήματα στην πόλη μας, αξιόλογα που να ικανοποιούν την αισθητική και των Ελλήνων κατοίκων αλλά των επισκεπτών της πόλης, θα πρέπει να πάρουμε για παράδειγμα κτίρια τα οποία ήδη υπάρχουν σε άλλες πόλεις και να τα αναδείξουμε, ώστε να μη μετανοιώνουμε για τις όποιες επιλογές μας κατόπιν εορτής.
Παραθέτω κάποιες πληροφορίες από την επίσης καλαίσθητη ιστοσελίδα του μουσείου:
Αντίθετα η Νέα Πτέρυγα έχει στοιχεία σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Το κτίριο είναι καλυμένο με λευκό μάρμαρο και δεν ξεχωρίζει "σαν τη μύγα μες στο γάλα" ανάμεσα στις ανοιχτόχρωμες κατοικίες μας παραπέμποντας στην κλασική αρχαιότητα, ενώ οι μεγάλες επιφάνειες των τοίχων είναι γυάλινες, όπως στους ουρανοξύστες και στα περισσότερα μοντέρνα κτίρια. Το γεγονός ότι τα τζάμια βρίσκονται ελαφρά πιο μέσα σε σχέση με την είσοδο δίνει βάθος και τρισδιάστατη όψη κάνοντάς το να μοιάζει περισσότερο με τεράστιο γλυπτό του κυβισμού παρά ένα κομμάτι μπετόν.
Αγαπητοί μου αναγνώστες, το μόνο που κάνει τον αρχιτέκτονα να μη σχεδιάσει ένα παρόμοιο κτίριο είναι το οικονομικό θέμα, καθώς όλοι θα αναρωτηθούν "ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;". Πράγματι, σε τι φταίει ο δυστυχής αρχιτέκτονας, που έχει την τύχη ή ατυχία, αφού έκανε τεράστια προσπάθεια να καμφθούν οι δυσκολίες και οι περιορισμοί, στο τέλος να ακούσει αντί για ευχαριστώ -τη δικαιολογημένη από μια άποψη- γκρίνια των φορολογούμενων και ταλαιπωρημένων πολιτών; Εάν θέλουμε να έχουμε όμορφα οικοδομήματα στην πόλη μας, αξιόλογα που να ικανοποιούν την αισθητική και των Ελλήνων κατοίκων αλλά των επισκεπτών της πόλης, θα πρέπει να πάρουμε για παράδειγμα κτίρια τα οποία ήδη υπάρχουν σε άλλες πόλεις και να τα αναδείξουμε, ώστε να μη μετανοιώνουμε για τις όποιες επιλογές μας κατόπιν εορτής.
Παραθέτω κάποιες πληροφορίες από την επίσης καλαίσθητη ιστοσελίδα του μουσείου:
Υστερα από είκοσι χρόνια λειτουργίας, το Μουσείο
Κυκλαδικής και Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης αποφά-
σισε το 2007 να αναδιαρθρώσει τις μόνιμες συλλο-
γές του, δηλαδή τις εκθέσεις των αρχαιοτήτων που βρίσκο-
νταν όχι μόνο στο κύριο, σύγχρονο κτίριο (επί της οδού Νε-
οφύτου Δούκα 4) και μάλιστα στους τρεις ορόφους του (2ο,
3ο και 4ο), πάνω από την περίφημη συλλογή των Κυκλαδι-
κών στον 1ο όροφο, αλλά και αυτές στο Μέγαρο Σταθάτου
(επί των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Ηροδότου 1)
Το Μουσείο Κυκλαδικής και Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης
είναι ένα κατ’ εξοχήν θεματικό μουσείο. Κέντρο του αποτελεί
ο πρωτοκυκλαδικός πολιτισμός και το Αιγαίο, ενώ η ανάπτυ -
ξή του κινείται λογικά σε ομόκεντρους κύκλους που περι-
λαμβάνουν α) τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό της μητροπολι-
τικής Ελλάδας και των νησιών και β) τον κυπριακό πολιτισμό
ως κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου. "Καθηγητής Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης
Διευθυντής Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου