Chateaubriand - Το ταξίδι στην Ελλάδα

...
"Κατεβαίνοντας από την Ακρόπολη, πήρα μαζί μου ένα κομμάτι μάρμαρο από τον Παρθενώνα, όπως είχα μαζέψει κι ένα κομματάκι πέτρα από τον τάφο του Αγαμέμνονα. Κι από τότε κάτι αφαιρώ από τα μνημεία που είδα, έτσι, για ενθύμηση. Βέβαια, δεν είναι τόσο ωραία σαν κι αυτά που άρπαξαν ο κ. ντε Σουαζέλ - Γκουφφιέ κι ο λόρδος Ελγίνος, όμως εμένα μου φτάνουν. Κρατώ επίσης με περισσή φροντίδα και τα δωράκια που μου κάμαν όσοι με φιλοξένησαν, κι ανάμεσα σ' αυτά την κοκάλινη θήκη που μου χάρισε ο πάτερ Μουνιόθ στη Γιάφφα. Όταν τα ξαναβλέπω, αναπολώ τα ταξίδια μου και τις περιπέτειές μου και λέω: "Σαν ήμουν εκεί, αυτό κι αυτό μου συνέβη|. Ο Οδυσσέας γύρισε σπίτι του με μεγάλα κιβώτια γιομάτα δώρα που του 'χαν κάνει οι Φαίακες. Γύρισα κι εγώ στη γη την πατρική φέρνοντας καμιά δωδεκαριά πέτρες από τη Σπάρτη, την Αθήνα, το Άργος, την Κόρινθο, τρεις τέσσερις πήλινες κεφαλές που μου χάρισε ο κ. Φωβέλ, κομποσκοίνια, ένα μπουκάλι με νερό από τον Ιορδάνη κι ένα άλλο από τη Νεκρή Θάλασσα, ένα κομμάτι μάρμαρο από την Καρχηδόνα κι ένα γύψινο εκμαγείο από την Αλάμπρα. Ξόδεψα πενήντα χιλιάδες φράγκα στον δρόμο και χάρισα και τα όπλα μου κι ένα μέρος από τον ρουχισμό μου. Λίγο να κρατούσε ακόμα το ταξίδι μου, θα γύριζα με τα πόδια, στηριγμένος σ' ένα άσπρο ραβδί. Και δυστυχώς, όταν θα επέστρεφα, δε θα 'χα να βρω έναν καλό αδελφό να μου πει σαν τον γέροντα εκείνον από τα "Παραμύθια της Χαλιμάς", "πάρε, αδελφέ μου, χίλια φλουριά, αγόρασε καμήλες και μην ταξιδεύεις πια"...